1. KĄPIEL SIARCZKOWA
Wody siarczkowe są skuteczne w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów, zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, osteoporozy, chorób zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa, dyskopatii, zespołów bólowych kręgosłupa, neuralgii. Obniżają poziom cholesterolu, cukru, kwasu moczowego wspomagając leczenie chorób metabolicznych (miażdżyca, cukrzyca, dna moczanowa). Wody siarczkowe leczą także choroby skóry. Dzięki właściwościom keratolitycznym (złuszczającym) oraz redukcyjnym (zmieniającym potencjał oksydoredukcyjny skóry) są skuteczne w łuszczycy. Głębokie oczyszczanie z równoczesnym działaniem odnawiającym tkanki, właściwości bakteriobójcze, przeciwgrzybicze, przeciwpasożytnicze i antyalergiczne pomagają w leczeniu wielu chorób dermatologicznych. Trwają badania nad odtruwającymi właściwościami wód siarczkowych. Związki siarki wiążą się z metalami ciężkimi (ołów, rtęć), które w postaci nierozpuszczalnych cząstek mogą być wydalane z organizmu. Podczas kąpieli nie należy wykonywać zbędnych ruchów, gdyż powoduje to przyśpieszone ulatnianie się związków leczniczych. Zabieg silnie bodźcowy – po zabiegu konieczny ok. półgodzinny odpoczynek w pozycji leżącej. W trakcie leczenia zaleca się unikanie napojów alkoholowych i nadmiaru słońca. Pacjenci z przeciwwskazaniami do klasycznych kąpieli powinni korzystać z fasonów siarczkowych mniej obciążających organizm. Zabieg ten polega na kąpieli kończyn dolnych i górnych w specjalnie przystosowanych wanienkach.

2. FASONY SIARCZKOWE
Pacjenci z przeciwwskazaniami do klasycznych kąpieli powinni korzystać z fasonów siarczkowych mniej obciążających organizm. Zabieg ten polega na kąpieli kończyn dolnych i górnych w specjalnie przystosowanych wanienkach.

3. ZAWIJANIA BOROWINOWE
Zawijania borowinowe łączą peloidoterapię i termoterapię (leczenie ciepłem). W czasie głęboko przegrzewającego zabiegu (temperatura ok. 45oC) przez skórę wnikają najcenniejsze składniki borowin – kwasy humusowe, ciała estrogenne, garbniki i inne mikroelementy. Aktywne składniki borowin działają przeciwzapalnie (zmniejszają stężenie czynników prozapalnych, pobudzają korę nadnerczy do większego wydzielania glikokortykoidów). Zwiększają także ilość cytokin działających ochronnie na chrząstki stawowe. Udowodniono działanie przeciwbólowe borowin, związane z podniesieniem progu odczuwania bólu. Wpływając na przemiany węglowodanów, tłuszczy i kwasów nukleinowych nasilają metabolizm tkankowy, co prowadzi do odnowy tkankowej. Poprawa mikrokrążenia sprzyja ustępowaniu obrzęków na tle zapalnym. Zabiegi wskazane są w chorobach zapalnych i zwyrodnieniowych stawów i kręgosłupa, stanach pourazowych narządu ruchu, chorobach neurologicznych (dyskopatia, neuralgia) i ginekologicznych. Peloidoterapia stosowana jest także w formie kąpieli w zawiesinie borowinowej. Zabieg trwa ok. 20 minut, jest silnie bodźcowy. Po zabiegu konieczny ok. półgodzinny odpoczynek w pozycji leżącej. W trakcie leczenia należy unikać napojów alkoholowych i nadmiaru słońca.

4. KĄPIEL SOLANKOWO-JODKOWA
Solanka to woda lecznicza zawierająca jony chlorkowe (aniony) i sodowe (kationy) w stężeniu powyżej 1,5%. Zawiera także inne cenne składniki – głównie jony jodu, potasu, bromu i magnezu. Ich wchłanianiu sprzyja powstający w czasie kąpieli tzw. „płaszcz solny” utworzony przez zdeponowane w skórze kryształki soli zmieniające ładunek elektryczny skóry. Kąpiel solankowa działa przeciwbólowo poprzez zmniejszanie pobudliwości zakończeń nerwowych. Wpływa także na czynność autonomicznego układu nerwowego powodując normalizację ciśnienia tętniczego krwi, rozluźnienie mięśni, poprawę ukrwienia tkanek. Seria zabiegów redukuje poziom stresu i zwiększa odporność organizmu. Kąpiele wskazane są w chorobach reumatycznych, pourazowych narządu ruchu, neurologicznych (dyskopatia, neuralgie), zaburzeniach krążenia obwodowego. Skuteczne także w przewlekłych chorobach dróg oddechowych i nerwicy wegetatywnej. W czasie kąpieli zaleca się wcieranie solanki w skórę klatki piersiowej i okolic stawów. Po zabiegu konieczny jest odpoczynek, najlepiej w pozycji leżącej.

5. KĄPIEL KWASOWĘGLOWA
Kąpiel lecznicza w wodzie zmieszanej z bezwodnikiem kwasu węglowego (CO2), wydzielającego się na skórze w postaci pęcherzyków gazu. Wskazana w leczeniu nadciśnienia tętniczego i innych chorób serca, zaburzeń krążenia żylnego oraz niedokrwienia kończyn dolnych. Skuteczna również w czynnościowych zaburzeniach krążenia tętniczego (np. choroba Reynauda) oraz w polineuropatiach. Zabieg trwa 10-15 minut, temperatura kąpieli wynosi 33-34oC. W czasie kąpieli należy ograniczyć wykonywanie ruchów, aby uniknąć strącania pęcherzyków gazu z powierzchni skóry. Głowa powinna być stale utrzymywana ponad powierzchnią wody. Po zabiegu należy delikatnie osuszyć skórę ręcznikiem, następnie odpoczywać ok. pół godziny, najlepiej w pozycji leżącej.

6. KĄPIEL KWASOWĘGLOWA SUCHA
Wchłaniany przez skórę CO2 rozszerza naczynia krwionośne,zwiększa dopływ krwi do wszystkich tkanek. Wskazana w chorobach układu krążenia j.w.



  • 130304_Uzdrowisko_Busko
  • fasony
  • jodkowa
  • kwasoweglowa
  • zawijania_borowinowe

 

Multimedia
Zapraszamy do obejrzenia ostatnich materiałów video